Ο φοιτητής μετά την επιτυχή παρακολούθησή του γνωρίζει τις αρχές της Οικολογίας, καθώς τόσο τα ειδικά περιβαλλοντικά προβλήματα τα σχετιζόμενα με τη γεωργία, καθώς και τα γενικότερα, που αφορούν τον πλανήτη.
Κατανοεί επίσης τη λειτουργία των αγροοικοσυστημάτων και την αλληλεπίδρασή τους με την υπόλοιπη βιόσφαιρα.
Το Οικοσύστημα και τα μέρη του - Οι οργανισμοί - Χημεία των οργανισμών – Μεταβολισμός. Προσπίπτουσες ακτινοβολίες - Θερμοκρασία - Θερμική ισορροπία οργανισμών- Θερμική ρύπανση νερών. Άνεμοι - Υδατοπτώσεις - Υδάτινα ρεύματα. Πληθυσμοί και κοινότητες. Σχέσεις μεταξύ ειδών (Θήρευση, Παρασιτισμός, Ανταγωνισμός, Ουδετερότης). Εξέλιξη και Φυσική Επιλογή. Οικολογική Διαδοχή - Ποικιλότητα - Χερσαία και Υδάτινα Οικοσυστήματα. Διαπλάσεις (Biomes). (Τούνδρα, Τάιγκα, Τροπικά, Εύκρατα Αειθαλή και Φυλλοβόλα Δάση, Λιβάδια, Μεσογειακές Διαπλάσεις: Μακκία και Φρύγανα, Διαπλάσεις ποταμών, λιμνών, θαλασσών, ακτών και ωκεανών). Βιογεωχημικοί κύκλοι (άνθρακα, αζώτου, οξυγόνου, φωσφόρου, θείου, νερού) – Ρύπανση των νερών - Μαθηματικά και μοντέλα στην οικολογία - Ανθρώπινες επιδράσεις στο περιβάλλον
Περιοχές διατήρησης άγριας ζωής - Απειλούμενα, σπάνια κλπ. φυτικά και ζωικά είδη.
Να δοθούν στο σπουδαστή οι αρχές της Οικολογίας
Να τεθούν τα ειδικά περιβαλλοντικά προβλήματα τα σχετιζόμενα με τη γεωργία, καθώς και τα γενικότερα, που αφορούν τον πλανήτη
Να κατανοήσει ο σπουδαστής τη λειτουργία των αγροοικοσυστημάτων και την αλληλεπίδρασή τους με την υπόλοιπη βιόσφαιρα
Το μάθημα διεξάγεται με τη μορφή διαλέξεων, που υποστηρίζονται από διαφάνειες. Στο πρακτικό μέρος στο εργαστήριο, οι φοιτητές ασκούνται με χρήση ξηραντηρίου και στερεοσκοπίων. Ωστόσο οι περισσότερες ασκήσεις γίνονται στο ύπαιθρο, στο Αγρόκτημα και οι φοιτητές ασκούνται σε χαρτογραφήσεις τοπίου, μετρήσεις αβιοτικών παραγόντων με κλωβό και με φορητά όργανα, ενώ σημαντικό μέρος της εκπαίδευσης – ως τριπλή άσκηση - καταλαμβάνει η εκπαιδευτική εκδρομή.
Στο τέλος κάθε εξαμήνου, στην αντίστοιχη εξεταστική, οι σπουδαστές εξετάζονται γραπτά σε ένα σύνολο ερωτημάτων, που περιλαμβάνουν θέματα κλιμακούμενης δυσκολίας και καλύπτουν πρακτικά ολόκληρα την ύλη. Στο εργαστήριο ο βαθμός εξάγεται από γραπτά ατομικά τεστ σε συνδυασμό με αναφορές από ολιγομελείς ομάδες, επί των ασκήσεων εργαστηρίου και πεδίου.
Βλάχος Ι. & Δ. Κολλάρος 2004. Στοιχεία Οικολογίας. Εκδ. Εμμανουηλίδη. Σελ.224.
Στάθη Ι., Δ. Κολλάρος και Π. Κασαπίδης. 2006. Σημειώσεις Εργαστηρίου Οικολογίας. ΤΕΙ Κρήτης. Σελ.103.
Βερεσόγλου Δ. 2004. Οικολογία. Εκδ. «έλλα». Λάρισα. Σελ. 575.
Λυκάκης I. 1996. Οικολογία. Πανεπιστήμιο Πατρών. Σελ. 452.
Blondel J & J. Aronson. 1999. Biology and Wildlife of the Mediterranean Region. Publ. Oxford. 328 pp.
Krebs C.J. 1994. Ecology 4th Edition. Publ. Addison Wesley. 801 pp.
Nebel B. & R. Wright. 1996. Environmental Science. Publ. Prentice Hall. 698 pp.
Odum E.P. 1975. Ecology. Publ. Holt-Saunders. 244 pp.
Ricklefs R.E. & G.L. Miller. 1992. Ecology. Publ. Freeman. 822 pp.